Historia

Parafia pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnobrzegu znajduje się na terenie dwóch dzielnic: Sielec i Zakrzów. Do 1976 r. stanowiły one oddzielne wsie. Sielec swoimi początkami sięga XIV w. i był wsią królewską. Natomiast Zakrzów istnieje co najmniej od XVI w. Do II poł. XX w. Sielec i Zakrzów przynależały do parafii Wielowieś. Inicjatywa stworzenia ośrodka duszpasterskiego w Zakrzowie powstała na początku XX w. W tym celu w 1911 r. wzniesiono niewielką, murowaną kaplicę, którą ufundował o. Damian Węgiel. Obok tego obiektu w 1975 r. zbudowano kaplicę drewnianą, która istniała do 1995 r. Samodzielna placówka w Zakrzowie erygowana została przez bpa I. Tokarczuka 18 czerwca 1985 r. Kościół parafialny pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny zbudowany został w latach 1992-1997 wg projektu inż. Romana Orlewskiego. Pracami kierował ks. Jan Kaszewicz. Kamień węgielny pod budowę tej świątyni poświęcił bp W. Świerzawski 19 października 1994 r. Kierownictwa budowy podjął się parafianin Jan Michalski, zaś majstrem budowy został Ludwik Janeczko, miejscowy cieśla. Pierwsza Msza święta w nowym kościele odbyła się w Uroczystość Narodzenia Pańskiego 1996 r. Poświęcenia świątyni dokonał bp E. Frankowski w dniu 31 sierpnia 1997 r. W kolejnych latach prowadzone były prace związane z wyposażeniem i dekoracją wnętrza. Po ich wykonaniu 7 listopada 2010 r. bp K. Nitkiewicz dokonał konsekracji kościoła. We wnętrzu świątyni urządzono Kaplicę Miłosierdzia wg projektu arch. Kazimierza Bacia z Wrocławia (poświęcił ją bp K. Nitkiewicz w 2016 r.). Świątynia posiada cechy postmodernizmu. Budowla jest na planie wydłużonego sześciokąta, z dodatkami w postaci kaplicy bocznej po prawej oraz zaplecza na tyle i wieży na przedzie kościoła. Motyw sześciokąta powtarza się także w otworach okiennych wieży, jej szczytach oraz narożnych oknach kaplic i zaplecza. Innym powtórzonym wielokrotnie detalem jest półkoliście zamknięty otwór z kolumienkami po bokach. Motyw ten powtarza się nie tylko w oknach, ale także w dekoracyjnych blendach prezbiterium. Zawierają one krzyż i tabernakulum w części środkowej, malowany tryptyk po lewej oraz tworzą coś w rodzaju śladu empory na lewej, bocznej ścianie. Barwy kościoła są ciepłe, a światło wpada do wnętrza przez witraże.